Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Баранавічы

Мікалай Мікалаевіч Колас нарадзіўся 14 чэрвеня 1957 года ў горадзе Баранавічы Брэсцкай вобласці. З дзяцінства захапляўся творчасцю, таму, пасля заканчэння школы, паступіў у Бабруйскае мастацкае прафесійна-тэхнічнае вучылішча, якое скончыў у 1981 годзе.

У г. Баранавічы Мінскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) у 1908 годзе была пабудавана драўляная праваслаўная царква. Падчас Першай сусветнай вайны, калі ў горадзе знаходзілася Стаўка Мікалая II, царква была павялічана прыбудовамі (1915). Але царква праіснавала нядоўга, згарэла ў ноч 2 мая 1921 года, пасля святочнай вячэрні першага дня Вялікадня.

Прыход пастанавіў узнавіць храм на месцы папялішча. Першы план новага храма склаў варшаўскі архітэктар Мікалай Абалонскі. Затым у распрацоўку праекта ўключыўся архітэктар Станіслаў Філісевіч. На пабудову храма жыхары Баранавічаў сабралі 36 тысяч злотых, 8 тысяч выдаў Баранавіцкі гарадскі магістрат, улады Польшчы адлічвалі значныя сумы тры гады запар.

Венанцы Вікенцьевіч Бутрым нарадзіўся 9 верасня 1936 года ў горадзе Баранавічы Навагрудскага ваяводства (цяпер Брэсцкай вобласці). Пасля заканчэння школы пайшоў у ПТВ, працаваў электрыкам. У 1965 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча па спецыяльнасці настаўнік чарчэння і малявання. Падчас вучобы працаваў настаўнікам чарчэння і малявання ў СШ № 9 г. Мінска. Па заканчэнні вучобы (1960) вярнуўся ў родны горад і два гады працаваў настаўнікам СШ № 1.

Арсеній Антонавіч Мален нарадзіўся 20 красавіка 1921 года ў сяле Грачанае Валачынскага раёна Хмяльніцкай вобласці ў сялянскай сям’і. У 1934 годзе пераехаў у г. Ровенькі Луганскай вобласці (УССР), дзе закончыў сямігодку, працаваў на шахце, займаўся ў аэраклубе.

Іван Пятровіч Кадачнікаў нарадзіўся 19 чэрвеня 1911 года ў вёсцы Вядзернікі Пермскай губерні (цяпер Верашчагінскага раёна Пермскага края) у сялянскай сям’і. У 1935–1941 гадах працаваў электразваршчыкам у г. Каменску-Уральскім Свярдлоўскай вобласці.

Рышард Здзіслававіч Ясінскі нарадзіўся 30 чэрвеня 1931 года ў г. Баранавічы Навагрудскага ваяводства (цяпер Брэсцкай вобласці). У 1955 годзе скончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. В. Леніна. Вучыўся ў кінакрытыка, кіназнаўца Ефрасінні Леанідаўны Бондаравай. Напісаў дыпломную работу «Шляхі развіцця беларускага кіно», а рэцэнзентам універсітэт запрасіў народнага артыста БССР Уладзіміра Уладзіміравіча Корш-Сабліна. Дзякуючы такому знаёмству выпускніку БДУ прапанавалі папрацаваць памочнікам рэжысёра на карціне «Пасеялі дзяўчаты лён».

Гісторыя Баранавіцкага ААТ «558 Авіяцыйны рамонтны завод» пачынаецца літаральна з першых дзён Вялікай Айчыннай вайны. На працягу 23 чэрвеня–23 ліпеня 1941 года ў складзе 8-й Паветранай арміі ў г. Харкаў (Украіна) былі сфарміраваны 38-я рухомыя авіяцыйна-рамонтныя чыгуначныя майстэрні (вайсковая частка 21951). Майстэрні, перамяшчаючыся па чыгунцы, павінны былі базіравацца паблізу лініі фронта, каб аператыўна рамантаваць пашкоджаную ў баях авіятэхніку. Але з-за адсутнасці неабходнага рухомага саставу (за выключэннем трох вагонаў) 1 жніўня 1941 года яны, згодна загаду штаба Ваенна-паветранных сіл Паўднёва-Заходняй ваеннай акругі, былі перададзены 257-м стацыянарным авіяцыйным майстэрням. У іх складзе 1 кастрычніка 1941 года майстэрні былі эвакуіраваны ў г. Урупінск Сталінградскай вобласці. Пасля прыбыцця на месца дыслакацыі яны размясціліся на тэрыторыі дзяржаўных стайняў, якія аператыўна былі пераабсталяваны пад вытворчыя памяшканні і цэхі.

Баранавіцкі завод станкапрылад – спецыялізаванае прадпрыемства па вытворчасці тэхналагічнай аснасткі для металарэзных станкоў. Пачынаўся завод з маленькай арцелі «Чырвоны металіст», створанай у красавіку 1946 года. Невялікі калектыў арцелі выпускаў простыя вырабы, а таксама аказваў бытавыя паслугі ў шырокім асартыменце: вырабляў галошы, цвікі, металічныя ложкі, зараджаў акумулятарныя батарэі, рамантаваў прымусы, ровары, пішучыя машынкі і інш. У 1951 годзе арцель набыла першы такарны станок.

У канцы 1980-х гадоў Міністэрства культуры БССР звярнулася да пытання развіцця духавой музыкі ў рэспубліцы. У выніку з’явілася пастанова аб правядзенні 9 мая 1989 года ў Мінску Рэспубліканскага свята духавой музыкі, прысвечанага 44-й гадавіне Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. У грандыёзным свяце прынялі ўдзел каля 30-ці духавых аркестраў з розных куткоў Беларусі. З таго часу правядзенне святочных мерапрыемстваў з актыўным удзелам духавых аркестраў стала традыцыйным.

Елісей Аляксандравіч Голасаў нарадзіўся 9 ліпеня 1895 года ў мястэчку Баранавічы Навагрудскага павета Мінскай губерні (цяпер горад у Брэсцкай вобласці) у сям’і чыгуначнага рабочага.

Старонка 7 з 10